دستورالعمل مشخصات برای تولید رویه سطح آسفالت گرم کوب
همان‌طور که قبلاً اشاره شد ؛ به‌کارگیری لایه‌نازک سطح ، یک انتخاب پیش‌فرض برای تعمیر ، نگهداری و یا ساخت بزرگراه‌های جدید در انگلستان می‌باشد که در قسمت 1-4-3 این فصل در مورد آن بحث خواهد شد. به‌هرحال برای بیشتر نیمه دوم قرن بیستم ، آسفالت گرم کوب رنده شده برای لایه رویه سطح پروژه‌های جاده‌سازی انگلستان انتخاب می‌شد. از اصول مهندسین انگلیسی برای ساخت این آسفالت ، مقاومت بالا در برابر لغزش خودروها و همچنین منابع در دسترس درشت‌دانه و شن‌های دانه‌بندی شده بود. با اینکه در دانمارک و جنوب آفریقا کاربرد داشته اما طبق آمار ، کاربرد کمی در اروپا و کشورهای دیگر داشت.
مخلوط مشخص برای رویه سطح ، طبق استاندارد BS594-1:2003 شامل مراحل زیر است:
-
استفاده از دستورالعمل مرسوم.
-
طراحی مخلوط‌هایی که در آن درجه‌بندی دانه‌ها ثابت است اما مقدار بهینه محتوای بایندر به‌وسیله آزمایش اجزای تشکیل‌دهنده آن در آزمایشگاه به دست می‌آید.
-
اجرای مخلوط مشخص‌شده برای مناطق دارای ترافیک سنگین.
در بخش 1-4-2 در مورد قردادهای طراحی و اجرا مخلوط مشخص‌شده بحث خواهد شد.
به‌طور کلی دستورالعمل مخلوطی که توسط استاندارد برای لایه رویه سطح پیشنهاد داده می‌شود ، مخلوط‌هایی با کارایی رضایت‌بخش ارائه می‌دهد ؛ درحالی‌که این مشخصات عمومی نمی‌تواند تمام وضعیت‌های مناسب را پوشش دهد.
در روش مخلوط دانه‌درشت رویه استاندارد BS594-1:2003 مخلوط‌ها بر اساس درجه ذرات دانه‌بندی شده به دو نوع تیپC و تیپF تقسیم‌بندی می‌شوند.
تیپC مخلوطی است که در آن ذرات دانه‌بندی شده از نوع درشت‌دانه بوده و معمولاً در ساخت آن از خرده‌سنگ‌ها و یا سرباره خردشده استفاده می‌گردد.
تیپF مخلوطی است که در آن ذرات دانه‌بندی شده از نوع ریزدانه‌تر بوده و معمولاً از شن‌های طبیعی برای ساخت آن استفاده می‌شود.
کمتر از 5 درصد ذرات دانه‌بندی شده مورداستفاده در این تیپ ، باید دارای قطری بیشتر از 2 میلی‌متر بوده و همچنین کمتر از 9 درصد حاوی ذراتی با قطری کمتر از 0/063 میلی‌متر باشد.
کمتر از 10 درصد ذرات دانه‌بندی شده مورد استفاده در مخلوط تیپC باید دارای ذراتی با قطر بیشتر از 2 میلی‌متر بوده و کمتر از 19 درصد حاوی ذراتی با قطر کمتر از 0/063 میلی‌متر باشد. مخلوط‌های طراحی شده ممکن است بر اساس تیپC و یا تیپF باشند اما دستورالعمل مخلوط تنها باید بر اساس تیپF باشد.
ترکیب‌بندی دستورالعمل مخلوط در جدول شماره8 به تصویر کشیده شده است.
جدول شماره8 ترکیب‌بندی مخلوط سطحی تیپF
در ضمیمه «A» استاندارد ، راهنمایی‌هایی در مورد انتخاب و استفاده از درجات مختلف بایندر ارائه‌شده است.
وضعیت‌های درجه بایندر مورد استفاده در مخلوط رویه سطح به شرح زیر می باشد:
-
در مخلوط‌های سنتی قیر گرید 40/60 مورد استفاده بوده اما درصورتی‌که از ذرات به‌خوبی خردشده و یا از شن سخت استفاده گردد ، قیرهای نرم‌تر ، مناسب‌تر می‌باشد. (البته توصیه می‌گردد این تغییرات قبل از مرحله اجرا اعمال شود ؛ مخصوصاً در پروژه بزرگراه‌هایی با سطح ترافیک بالا)
-
قیر گرید 30/45 و ذرات به‌خوبی خردشده در جاده‌ها با سطح ترافیک شدیدتر استفاده می‌شود.
-
قیر گرید 70/100 و یا 100/150 ممکن است به همراه شن‌های خوب دانه‌بندی شده در ساخت جاده‌هایی با سطح ترافیک سبک و یا دیگر مناطق کم رفت‌وآمد مورد استفاده قرار گیرد.
