گروه فیدار

راهنمای جامع قیر، بخش چهل و چهارم- آزمون نقطه نرمی

راهنمای جامع قیر، بخش چهل و چهارم- آزمون نقطه نرمی

راهنمای جامع قیر، بخش چهل و چهارم- آزمون نقطه نرمی

راهنمای جامع قیر، بخش چهل و چهارم- آزمون نقطه نرمی

آزمون نقطه نرمی یک روشی است که معمولاً برای تبیین درجه غلظت قیر نفوذی یا قیر اکسیده {به‌طور مثــال مـنطبــق بر اســـتانــدارد ASTM D36(ASTM, 2014a)، EN 1427 (BSI,2007b) و یا IP58(EL, 2007a)}مورداستفاده قرار می‌گیرد. در این آزمون، یک توپ استیل کوچک بر روی یک نمونه قیر موجود در یک حلقه برنجی قرارگرفته و پس‌ازآن این مجموعه درون یک ظرف شیشه‌ای حاوی آب و یا گلیسیرین به‌صورت معلق قرار داده می‌شود. این دستگاه در شکل شماره 6-2 نشان داده‌شده است.

از آب برای قیرهای دارای نقطه نرمی 80 درجه سانتی‌گراد و کم‌تر از آن و از گلیسیرین برای قیرهایی با نقطه نرمی بالای 80 درجه سانتی‌گراد استفاده می‌شود. هنگامی‌که از آب استفاده می‌شود، دمای اولیه حمام مایع 5 درجه سانتی‌گراد است. دمای اولیه حمام حاوی گلیسیرین نیز 30 درجه سانتی‌گراد است. سپس دمای حمام مایع با نرخ 5 درجه سانتی‌گراد در دقیقه افزایش‌یافته، متعاقباً قیر نرم‌تر شده، تغییر شکل داده و توپ از داخل حلقه به سمت پایین حرکت می‌کند.

دمای نقطه نرمی همان دمای ثبت‌شده توسط دماسنج در لحظه‌ای است قیر اطراف توپ کف ظرف که در عمق 25 میلی‌متری از حلقه قرار دارد را لمس می‌کند. این تست دوباره تکرار شده و میانگین دو دمای اندازه‌گیری شده به‌عنوان دمای نقطه نرمی آن قیر ثبت می‌شود. اگر اختلاف بین دو دمای اندازه‌گیری شده برای قیرهای با نقطه نرمی زیر 80 درجه سانتی‌گراد بیش از 1 درجه و برای قیرهای با نقطه نرمی بالای 80 درجه سانتی‌گراد بیش از 2 درجه باشد نتایج موردقبول نبوده و آزمون می‌بایست تکرار شود.

درروش ASTM D36 مایع درون حمام هم زده نمی‌شود درحالی‌که درروش IP 58 و EN 1427 آب و یا گلیسیرین داخل حمام هم زده می‌شود. درنتیجه نقطه نرمی به‌دست‌آمده از دو روش فوق با یکدیگر تفاوت دارند. به‌طورکلی نتایج به‌دست‌آمده از ASTM در حدود 1/5 درجه سانتی‌گراد بیش‌تر از نتایج به‌دست‌آمده با روش IP و EN می‌باشد (1950، Krom).

شکل 6-2    دستگاه تست نقطه نرمی

همانند آزمون نفوذپذیری، روش انجام آزمون نقطه نرمی نیز به‌منظور رسیدن به نتایج صحیح باید به‌دقت زیر نظر گرفته شود. قطر توپ و حلقه، آماده‌سازی نمونه، نرخ گرم کردن و دقت اندازه‌گیری دما بسیار مهم هستند (1950، Pfeiffer). دستگاه اندازه‌گیری اتوماتیک نقطه نرمی نیز وجود داشته که استفاده از این دستگاه باعث افزایش اطمینان از کنترل درجه حرارت و به‌تبع آن ثبت خودکار نتایج صحیح در پایان هر آزمون می‌شود.


برای مشاهده ادامه مطلب برروی لینک زیر کلیک کنید:
برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:
Rate this post
Share

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Share