ویژگیهای قیر اصلاحشده با ضایعات پلیاتیلن ترفتالات (PET)-بخش هشتم
نتیجه گیری
هدف از این پژوهش بهکارگیری مواد ضایعاتی مانند پلیاتیلن ترفتالات (PET) ضایعاتی برای استفاده در مقیاس انبوه مانند ساخت بزرگراهها و درنتیجه کاهش تهدیدات زیستمحیطی ناشی از رهایی این مواد ضایعاتی در طبیعت بود. در این تحقیق تلاشی برای ارزیابی ثبات مخلوط قیر و پلیاتیلن ترفتالات (PET) خردشده با استفاده از انجام آزمونهای پایه مانند نفوذپذیری، شکلپذیری، نقطه نرمی، ویسکوزیته، Flash Point، نقطه اشتعال و مقدار Stripping (شکست پیوند قیر/سنگدانه) صورت پذیرفت. برخی از نتیجهگیریهای چشمگیر و مشاهدات در پژوهش حاضر در قسمت زیر ارائهشده است:
-
فرآیند بهکارگیری پلیاتیلن ترفتالات (PET) ضایعاتی به دلیل آنکه مواد ضایعاتی بهطور کامل و بدون هرگونه تأثیر نامطلوب بر محیطزیست بازیافت میشود، راهحلی مهم برای کنترل آلودگیهای زیستمحیطی است؛ بنابراین این پژوهش بهکارگیری پلیاتیلن ترفتالات (PET) ضایعاتی را در مقیاس بزرگ برای ساخت آسفالت بزرگراهها را پیشنهاد داده است.
-
نتایج بهدستآمده از این پژوهش مشخص کرد که مخلوط اصلاحشده نتایج بهتری در مقایسه با مخلوط اصلاحنشده دارد. بهوسیله افزودن پلیاتیلن ترفتالات (PET) به قیر، پیوند بهتری بین بایندر و سنگدانه ها به دست آمد.
-
قیر با گرید VG-30 انتخاب شد و بهوسیله درصدهای مختلف پلیاتیلن ترفتالات (PET) از 2 تا 14 درصد اصلاح شد. بر مبنای آزمون های آزمایشگاهی مختلف، موثرترین درصد پلی اتیلن ترفتالات (PET) برای اصلاح قیر در محدوده 10 تا 12 درصد از وزن بایندر بدست آمد.
-
افزایش در مقدار شکل پذیری به میزان 6/76، 10/81، 18/92، 22/97، 23/28 و 32/43 درصد به ترتیب با افزودن 2، 4، 6، 8، 10 و 12 درصد پلی اتیلن ترفتالات (PET) به قیر در مقایسه با قیر ساده مشاهده شد. در حالی که در هنگام افزودن 14 درصد پلی اتیلن ترفتالات (PET) به قیر شاهد کاهش در مقدار شکل پذیری بودیم.
-
مقدار نفوذپذیری قیر ساده با افزایش مقدار پلی اتیلن ترفتالات (PET) در آن کاهش می یابد. این کاهش در حدود 2/55، 4/20، 8/11، 10/81، 13/94 و 14/56 درصد به ترتیب هنگام افزودن پلی اتیلن ترفتالات (PET) به میزان 2، 4، 6، 8، 10، 12 و 14 درصد پلی اتیلن ترفتالات (PET) به قیر در مقایسه با قیر ساده بود.
-
مشاهده شده است که افزایش در نقطه نرمی قیر ساده هنگام افزودن پلی اتیلن ترفتالات (PET) به میزان 10 تا 14 درصد، چشمگیر بوده است. درصد افزایش در نقطه نرمی در حدود 24/40 و 26 درصد به ترتیب پس از افزودن 12 و 14 درصد پلی اتیلن ترفتالات (PET) به قیر بدست آمد.
-
افزایش در مقدار ویسکوزیته هنگامی چشمگیر بود که پلی اتیلن ترفتالات (PET) افزوده شده حدود 12 درصد بود و پس از آن مقدار ویسکوزیته ثابت بود. همچنین مشاهده شد که افزایش در مقدار ویسکوزیته پس از افزودن پلی اتیلن ترفتالات به قیر ساده در حدود 33 تا 34 درصد بود. این امر نشان دهنده آن است که بایندر اصلاح شده پس از افزودن ضایعات پلی اتیلن ترفتالات (PET) نه خیلی نرم بوده و نه خیلی ویسکوز.
-
نتایج حاصل از آزمون Flash Point و نقطه اشتعال نشان داد که افزودن 12 درصد پلی اتیلن ترفتالات (PET) به قیر برای کاهش خطرات ناشی از اشتعال موثر است.
-
همچنین مشاهده شد که افزودن 12 درصد پلیاتیلن ترفتالات (PET) ضایعاتی باعث میشود که مقدار Stripping (شکست پیوند قیر/سنگدانه) پس از گذشت 48 ساعت، صفر درصد باشد. کاهش در مقدار Stripping قیر ساده اصلاحشده با 12 درصد پلیاتیلن ترفتالات ضایعاتی به میزان 100 درصد بود. این نشان میدهد که ترکیب مقاومت بهتری در برابر فعلوانفعالات هوازدگی از خود نشان میدهد.