مفهوم ویسکوزیته برشی صفر
در رابطه با تغییر شکل دائمی تصور شده که بایندر در این نوع بههمریختگی شرکت میکند و بهصورت اولیه با ویسکوزیته تجمع یافته است. بههرحال، مشخص کردن ویسکوزیته مربوط تحت عنوان برش، نرخ برش و فشار یک مشکل پیچیده است و یک رژیم کمّی قابلسنجش منفرد باید برای بررسی این پیشنهاد منتشر شود. طراحی جاده بر اساس این فرض است که پاسخ مواد به ترافیک در داخل رژیم خطی است و برای ثابت ماندن با این فرض قبلی، ویسکوزیته خطی مربوط به بایندر باید امتحان شود. این ویسکوزیته برشی صفر (ηo) است که گاهی ویسکوزیته نیوتونی نامیده میشود. در این رژیم فشار و کشش بهصورت خطی به یکدیگر مرتبط هستند درحالیکه مدولهای سختی مستقل از سطح تنش و کشش هستند و ویسکوزیته بهدستآمده مستقل از نرخ برش است. با اندازهگیری خواص بایندر در این رژیم خطی، نتایج میتواند بهعنوان احتمال شرکت در تغییر شکل و یا مهاجرت به فرآیند تغییر شکل ایجاد شود. ویسکوزیتههای برشی صفر میتواند بهوسیله رئومتر برشی دینامیکی اندازهگیری شود که همچنین اجازه مشخص کردن ویسکوزیته و قابلیت کشسانی ترکیبات را میدهد. مقدار بیشتر ویسکوزیته برشی صفر، تأثیر کمتر قیر در ارتباط با تغییر شکل دائمی. تحقیقات نشان دادند که حد بالایی مفید ویسکوزیته برشی صفر قیر پیر نشده 105 پاسکال ثانیه است که بالاتر از آن مقاومت بیشتر به تغییر شکل دارای روند نزولی است. برای قیرهایی که ویسکوزیتههای برشی صفر کمتر از این مقدار را نشان میدهند، مقدار نسبی ویسکوزیته برشی صفر با ترکیب الاستیک بایندر جفت میشود که میتواند برای تفسیر رفتار تغییر شکل قیر استفاده شود.
سنجشهای SHRP به پارامترهای مشابهی در روششناسیشان برای تهیه کردن یک راهنما روی یک فاکتور چرخش طراحیشده بهوسیله مقدار دست یافتند که یک اندازه از سختی دمای بالا ارائه میدهد.
