راهنمای جامع قیر، بخش سی و پنجم، چسبندگی
برخلاف رئولوژی و انسجام، چسبندگی قیر را تنها می‌توان در ترکیب با یک بستر اندازه‌گیری کرد. آزمون‌های شیمیایی آزمایشگاهی در قرن گذشته توسعه‌یافته است و بسیاری از آن‌ها تعیین‌کننده سطح پوشش سنگدانه های معدنی توسط قیر می‌باشند. با بررسی نتایج این آزمون‌ها باهم و مشاهده عملکرد قیر در عمل، پیوندهای کلیدی بین خواص عملکردی و ماهیت قیر را می‌توان مشخص کرد. این کار نشان داده که اگر توزیع وزن مولکولی و ماهیت شیمیایی قیر نامتعادل باشد، ایـن ناهمـگونی می‌توانـد بر خـواص چسـبندگی قیر تأثیـر منفـی بـگذارد (Van Gooswilligen و همکاران 1989).
دوام
دوام را می‌توان به‌صورت قابلیت حفظ مطلوب رئولوژی، چسبندگی و انسجام قیر در زمان سرویس تعریف کرد. واژه پیرشدگی اغلب برای توصیف تغییرات در خصوصیات قیر در طول ذخیره‌سازی، اختلاط، لایه‌ریزی و سرویس استفاده می‌شود. چهار مکانیسم زیر به‌عنوان فاکتورهای اصلی دوام شناسایی‌شده‌اند:
- اکسیداسیون
- سخت شدن تبخیری
- پیرشدگی ساختاری
- تراوش
