گروه فیدار

راهنمای جامع قیر، بخش سی و دوم- قیر اصلاح‌شده پلیمری (PMBs)

راهنمای جامع قیر، بخش سی و دوم- قیر اصلاح‌شده پلیمری (PMBs)

راهنمای جامع قیر، بخش سی و دوم- قیر اصلاح‌شده پلیمری (PMBs)

قیر اصلاح‌شده پلیمری (PMBs)

در طول سه دهه گذشته، قیر اصلاح‌شده پلیمری به‌طور فزاینده‌ای به‌عنوان جایگزین قیرهای گرید نفوذپذیری در لایه فوقانی روسازی با آسفالت موردتوجه قرارگرفته است. مشتریان معمولاً به دلیل خاصیت برتر این نوع قیرها است که مایل به استفاده از آن‌ها هستند. اگرچه این نوع قیر نمایانگر پیشرفت فناوری تولید بایندر هستند ولی کماکان توسط محدوده نفوذپذیری و نقطه نرمی نام‌گذاری می‌شوند. به‌طور مثال قیر 55-80/45 یک قیر اصلاح‌شده پلیمری با نفوذپذیری 80/45 دسی میلی‌متر و نقطه نرمی حداقل 55 درجه سانتی‌گراد است. جدا از روش‌های آزمایشگاهی که برای این‌گونه نام‌گذاری‌ها استفاده می‌شود، یک چهارچوب مشخص نیز در استاندارد EN 14023: 2010 (BSI, 2010a) وجود دارد:

  • رئومتر تیرچه خمشی بر اساس روش آزمون       EN 14771: 2012 (BSI, 2012a)
  • رئومتر برشی دینامیک بر مبنای روش آزمون     EN 14770: 2012 (BSI, 2012b)
  • انرژی تغییر شکل توسط نیروی انعطاف‌پذیر بر مبنای روش آزمون

EN 13589: 2008 (BSI, 2008)   و EN 13703: 2003 (BSI, 2003)

  • خواص کششی توسط آزمون کشش                EN 13578: 2010 (BSI, 2010b)
  • خواص الاستیک توسط آزمون بازیابی کشسان     EN 13398: 2010 (BSI,2010c)

مشخص‌شده که نقطه نرمی قیر اصلاح‌شده پلیمری، تفاوت معناداری نسبت به دیگر قیرها با گرید نفوذپذیری داشته و این تفاوت‌ها به‌شدت تحت تأثیر نوع و مقدار پلیمر اضافه‌شده به قیر است.

درحالی‌که کوپلیمر استایرن بوتا دی ان در دهه اول قرن بیست و یکم به‌عنوان گسترده‌ترین پلیمر اصلاح‌کننده قیر مورداستفاده قرار می‌گرفته است، در سال‌های اخیر پلیمرها و اصلاح‌کننده‌های دیگری نیز به‌منظور بهبود عملکرد قیر به کار گرفته‌شده است. مثال‌هایی شامل پارافین، واکس آمید و خرده تایرهای بازیافتی از این قبیل اصلاح‌کننده‌ها هستند.

قیرهای اکسیداسیونی

تقریباً قیرهای اکسیداسیونی به‌طور کامل برای مصارف صنعتی (سقف، کف‌پوش، پوشش لوله، رنگ، ماستیک و غیره) به کار می‌رود. این قیرها به‌طور خاص با توجه به آزمون‌های نفوذپذیری و نقطه نرمی طراحی‌شده‌اند. به‌طور مثال قیر 40/85 یک قیر اکسیداسیونی با نقطه نرمی حدود 85 درجه سانتی‌گراد و نفوذپذیری حدود 40 دسی میلی‌متر است. قیرهای اکسیداسیونی همچنین باید با معیارهای انحلال‌پذیری، اتلاف گرمایش و نقطه اشتعال مطابقت داشته باشند.

نقطه نرمی قیر اکسیداسیونی به‌طور قابل‌توجهی نسبت به قیر با گرید نفوذپذیری بالاتر بوده (شاخص نفوذ بالایی دارد) و درنتیجه حساسیت دمایی آن بسیار پایین‌تر از 2+ تا 8+ است.

قیر سخت

قیر سخت صرفاً برای کاربری‌های صنعتی (بریکت زغال‌سنگ، رنگ و غیره) استفاده می‌شود. این قیرها با توجه به آزمون‌های نقطه نرمی و نفوذپذیری تفکیک‌شده ولی تنها با استفاده از محدوده نقطه نرمی و پیشوند H نام‌گذاری می‌شوند. به‌طور مثال قیر H 80/90 یک قیر سخت با نقطه نرمی بین 80 تا 90 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. قیر سخت همچنین باید با معیارهای انحلال‌پذیری، اتلاف گرمایش و نقطه اشتعال مطابقت داشته باشد.


برای مشاهده ادامه مطلب برروی لینک زیر کلیک کنید:


برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:

Rate this post
Share

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Share