کیفیت قیر و فناوری تولید آن درگذشته و حال
چکیده:
قیر موردنظر برای کاربری آسفالت جاده‌ها از پالایش نفت خام به دست می‌آید. کیفیت آن به ماهیت و منشأ نفت خام و طرح فرآیند تولید بستگی دارد. تولید قیر از اواخر دهه هشتاد میلادی تحت تأثیر تغییرات چشمگیر قرارگرفته است. این تغییرات به‌طورکلی ناشی از فهم و شناخت بهتر شیمی هیدروکربن‌های تشکیل‌دهنده خوراک اولیه، فرآیند شیمیایی و قیر نهایی از طریق استفاده از روش آنالیزی پیشرفته و شناخت سازوکار فعل‌وانفعالات بین ذرات بوده است. از این منظر، توسعه سریعی در روش ساخت و تولید قیر به وجود آمده که برخی از آن‌ها شامل:
1) شناخت جزئیات ویژگی‌های خوراک و جریان‌ها
2) شناخت بهتر نقش انواع مختلف هیدروکربن‌های تشکیل‌دهنده بر ویژگی‌های عملکردی
3) ارتقاء تکنولوژی تولید مبتنی بر واکنش‌های جنبشی
4) شناخت روش تولید قیر با حساسیت دمایی پایین و سطح عملکرد قابل‌قبول در شرایط آب و هوایی نامناسب
5) استفاده از منابع غیرمتعارف
در این مقاله توسعه کاربرد موارد بالا در بهبود کیفیت و تکنولوژی ساخت قیر موردبررسی قرار می‌گیرد.
ازلحاظ تاریخی، قیر/آسفالت اولین فرآورده نفتی مورداستفاده توسط بشریت بوده است. این فرآورده به‌عنوان ماده چسبنده و ضد آب کننده توسط تمدن‌های تشکیل‌شده در امتداد رود فرات در 3800 سال قبل از میلاد مورداستفاده قرارگرفته است. اعتقاد بر این است که قیر نرم برای حفظ مومیایی‌ها مصری به‌طور گسترده مورداستفاده قرار می‌گرفته است. Lucas و Maberry به منبع ارگانیک قیر اعتقاد داشته که این موضوع بعدها توسط Peckham (که نشان داد قیر یک محصول تقطیر است) تائید شد. تئوری‌های مدرن اغلب به نفع منشأ ارگانیک است.
استفاده از قیر برای سطوح دیوارها و جاده‌ها در عهد باستان توسط حفاری‌ها و کتیبه‌های دوره‌های مختلف تائید شده است. تحقیقات قابل‌توجهی برای تبیین قیر مورداستفاده در جاده‌های قدیم انجام‌گرفته، به‌طوری‌که می‌تواند پلی بین شکاف بزرگ در زمان بین استفاده از آن در عصر باستان و حال برقرار کند. البته اطلاعات کمی در این زمینه وجود دارد. Abreham با استفاده از تاریخچه ساخت جاده‌های پرو، توضیحاتی را در این رابطه ارائه کرده است.
برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:
