گروه فیدار

شکست امولسیون های قیر (Breaking of emulsions)

شکست امولسیون های قیر (Breaking of emulsions)

شکست امولسیون های قیر (Breaking of emulsions)

شکست امولسیون های قیر (Breaking of emulsions)

در اصل شش پارامتر هستند که می توانند خواص شکست امولسیون را تغییر دهند:

  • مقدار قیر

  • ترکیب فاز آبی

  • توزیع اندازه ذرات

  • شرایط محیطی

  • Chippings

  • استفاده از عوامل شکننده

مقدار قیر:

در مقادیر زیاد قیر احتمال برخورد ذرات قیر و تجمع آن ها با یکدیگر بیشتر است و درنتیجه سرعت شکست امولسیون بیشتر می باشد.

ترکیب فاز آبی:

نشان داده شده است که با کاهش مقدار اسید، افزایش مقدار امولسی فایر یا کاهش نسبت بین اسید و امولسی فایر در امولسیون سرعت شکست بیشتر می شود.

توزیع اندازه ذرات:

هرچه اندازه ذرات قیر کوچک‌تر باشد پخش آن ها بهتر بوده و درنتیجه نرخ شکست امولسیون کاهش می یابد.

شرایط محیطی:

سرعت تبخیر آب به ترتیب تحت تأثیر سرعت باد، رطوبت و دما است. دما و رطوبت به هم وابسته هستند: هنگامی که دمای هوا کاهش می یابد، رطوبت نسبی افزایش می یابد. کار کردن با امولسیون در شب و دمای پایین مشکل خواهد بود و رطوبت 100 درصدی از دست دادن آب را به طور کامل متوقف خواهد کرد.

در دماهای بالاتر ذرات قیر در امولسیون تحرک بیشتری دارند و قیر نرم تر است. در چنین شرایطی ذرات تمایل زیادی برای تجمع دارند و بنابراین به راحتی لخته می شوند.

Chipping چیپینگ:

شرایط اسپری امولسیون K1-70 فرآیند شکست امولسیون را شروع می کند. بنابراین چیپینگ بلافاصله بعد از بکار بردن امولسیون در سطح جاده امری ضروری است. لازم است این اطمینان حاصل شود که امولسیون هنوز توانایی خیس کردن چیپینگ ها را دارا است. وقتی چیپینگ به‌کاربرده می شود با جذب امولسی فایر دردانه ها و تبخیر آب سرعت شکست افزایش می یابد. می توان جذب امولسی فایر را بوسیله استفاده از چیپینگ پوشش دار به طور کامل متوقف کرد. در مقابل، گردوغبار می تواند باعث شکستن امولسیون و مانع چسبیدن آن به چیپینگ شود. ناحیه سطح چیپینگ (سایز و شکل) تأثیر قابل توجهی بر شکست امولسیون دارد.

در داخل امولسیون مولکولهای امولسی فایر هم در داخل آب و هم بر روی سطح ذرات وجود دارند. بعضی از یون های امولسی فایر از مایسل ها دریک امولسیون پایدار باهم در تعادل هستند که در شکل 6/5 نشان داده شده است. اگر برخی از یون های امولسی فایر از محلول حذف شود، مجدداً تعادل بوسیله یون های مایسل ها و سطح قطره ها برقرار می شود. این اتفاق هنگام تماس امولسیون با ذرات معدنی رخ می دهد. سطح ذرات معدنی با بار منفی به سرعت برخی یون های محلول را جذب می کند و بار روی قطرات تضعیف می شود. این باعث شروع فرآیند شکست می شود که در شکل 6.6 نشان داده شده است. در نقطه ای که شارژ روی سطح قطرات به سرعت تخلیه می شود لخته شدن سریع اتفاق می افتد. اکنون ذرات معدنی بوسیله زنجیر هیدروکربن پوشش داده شده است و بنابراین قیر آزاد به طور قوی به سطح چسبیده است.

استفاده از عوامل شکننده:

استفاده از عوامل شکننده می تواند فرآیند شکست امولسیون را سرعت ببخشد. برای امولسیون های پوشاننده سطح، می توان از اسپری کردن عامل شکننده همزمان یا بعد از کاربرد امولسیون به سطح استفاده کرد. هنگام استفاده از عوامل شکننده امولسیون نیاز به دقت است زیرا استفاده از مقدار کم عامل شکننده می تواند بی تأثیر باشد و استفاده از مقدار زیاد می تواند بر چسبندگی تأثیر بگذارد و پخش ضعیف عامل شکننده نیز می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد.

emulsifier-ions-forming-micelles-in-a-stable-solution

schematic-diagram-of-the-breaking-process

 

5/5 - (2 امتیاز)
Share

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Share